Ειδική Αγωγή
Στην ειδική αγωγή αντικατοπτρίζονται οι διάφορες κοινωνικές αλλαγές και φαίνεται ο τρόπος που αντιμετωπίζει η κοινωνία τα άτομα με αναπηρία, άτομα με νοητική ανεπάρκεια ή ανωριμότητα, ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα όρασης ή ακοής, σοβαρά νευρολογικά ή ορθοπεδικά ελαττώματα ή προβλήματα υγείας, προβλήματα λόγου ή ομιλίας, ειδικές δυσκολίες στη μάθηση (όπως δυσλεξία, δυσαριθμησία, δυσαναγνωσία), σύνθετες γνωστικές, συναισθηματικές και κοινωνικές δυσκολίες, και τέλος όσοι παρουσιάζουν αυτισμό και άλλες διαταραχές ανάπτυξης.
Η ειδική αγωγή ορίζεται ως το σύνολο των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών στους μαθητές με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Βασικοί σκοποί της ειδικής αγωγής είναι η ολόπλευρη και αποτελεσματική ανάπτυξη και αξιοποίηση των δυνατοτήτων και ικανοτήτων των ατόμων με αναπηρία, η ένταξη στην παραγωγική διαδικασία και η αλληλοαποδοχή τους με το κοινωνικό σύνολο.
Η ανίχνευση των βασικών ατομικών αναγκών του κάθε μαθητή μέσα από ξεχωριστά σχεδιασμένα εκπαιδευτικά προγράμματα έχει ως στόχο την ανάπτυξη στο έπακρο των δυνατοτήτων του κάθε μαθητή.
Ο Piaget (1969), υποστήριζε ότι «μπορούμε να μάθουμε πολλά για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται τα παιδιά, ακούγοντας τα προσεκτικά και παρατηρώντας τους τρόπους που χρησιμοποιούν για να λύσουν τα προβλήματα. Εάν κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης των παιδιών, θα μπορέσουμε να εναρμονίσουμε καλύτερα τις μεθόδους της διδασκαλίας μας με τις ικανότητές τους» (Piaget & Inhelder, 1969)
Ο ειδικός προγραμματισμός για τους μαθητές αποτελεί ομαδική ευθύνη των εκπαιδευτικών, των ειδικών παιδαγωγών και όλου του ειδικού επαγγελματικού προσωπικού, η οικογένεια καθώς και το υπόλοιπο κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο που περιβάλλει το παιδί.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι, η ειδική εκπαίδευση αποτελεί ένα συλλογικό αγώνα δρόμου στον οποίο